Met of zonder N

Keizer Napoleon verleent Delft in 1813 dit nieuwe stadswapen, aangevuld met zijn initiaal N. Nederland is dan al drie jaar lang ingelijfd bij Frankrijk en het volk is de Franse overheersing meer dan zat. Tot ieders opluchting kan het wapen enkele maanden later alweer op de vuilnisbelt.

Napoleon hecht aan Nederland als strategische springplank om Engeland aan te kunnen vallen. Veel compassie met de bevolking heeft hij niet. Er heerst een straf economisch regime om alle oorlogshandelingen van de Franse keizer te bekostigen. Na de Slag bij Leipzig in oktober 1813 verliest Napoleon fors terrein en na een paar onrustige dagen [link naar https://www.stadsarchiefdelft.nl/delft365/gaat-de-vlag-uit/] komt de Franse overheersing ten einde. Stadhouder Willem Frederik keert terug uit Engeland en de vrede wordt hersteld.

Het Delftse stadsbestuur – met de Franse namen maire, adjunct-maire en municipalen – komt op 22 november 1813 bijeen. Voor het eerst in tijden is het verslag van hun overleg weer in het Nederlands, en hoeft het niet in het Frans. De hernieuwde onafhankelijkheid van het land staat voorop, ‘moede van het juk te torsschen waaronder men ons zo schandelijk deed bukken’. De ‘ketenen’ worden afgeworpen en bewoners zullen weer trots kunnen zijn ‘op den naam van Nederlander’.

Na alle hoogdravende taal volgt een praktische aansporing. De schatkist heeft ook in het nieuwe onafhankelijke vaderland geld nodig, dus de belastingen moeten gewoon doorbetaald worden. In de daaropvolgende maanden neemt een voorlopige raad de honneurs waar tot de vestiging van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815. Koning Willem I benoemt dan de nieuwe raadsleden voor het stadsbestuur en zorgt er een jaar later voor dat Delft een nieuw stadswapen krijgt. Zonder die vermaledijde N uiteraard.

Vaststelling van het nieuwe wapen voor Delft door de Hoge Raad, 1816 (TMS 1345)