Helden in Delfshaven

Het is een mooie dag voor wijnkoper Cornelis Coeberg en Hendrik Hoos, kastelein van herberg het Melkmeisje in Delfshaven. Op 27 januari 1776 krijgen zij namens stadhouder Willem V een gouden medaille uitgereikt. Die hebben zij verdiend met hun heldhaftig gedrag, enkele maanden eerder, als zij Delfshaven behoeden voor een ramp.

In de nacht van 14 november 1775 steekt een zware storm op. Het Maaswater slaat het westelijke havenhoofd weg en overstroomt de kades en de huizen in Delfshaven. Het beukt tegen de sluisdeuren, die op doorbreken staan. Coeberg en Hoos gaan er met gevaar voor eigen leven op af en weten de kleine sluisdeuren te openen. Daardoor kan de kolk vollopen met water en is er voldoende tegendruk. Zo voorkomen zij de overstroming van het achterland, maar bovendien de volledige vernieling van de kostbare waterwerken.

Desondanks is de schade groot. Om te zien wat er onder de waterlijn allemaal stuk is, besluit het stadsbestuur de sluis leeg te malen. Zo kunnen de kades, de deuren en het mechaniek waar nodig worden hersteld. Terwijl het werk in volle gang is, in de nacht van 21 november 1776, slaat het noodlot opnieuw toe. Een zware storm en hoogwater teisteren de dijken van de Maas, die op verschillende plaatsen doorbreken. Tal van huizen in Delfshaven lopen onder en de leeggepompte sluis stroomt vol. Burgemeester Van der Goes wordt uit bed gehaald en gaat spoorslags met het stadsjacht naar Delfshaven om de schade op te nemen. Die blijkt mee te vallen: de grote sluisdeuren hebben het gehouden. Maar het werk is natuurlijk wel vertraagd omdat de sluis weer moet worden leeggemalen.

Van de gelegenheid wordt gebruikgemaakt om de sluis, de bruggen en de kades te moderniseren. Het Stadsarchief bezit prachtige tekeningen van de nieuwe situatie. Zo is er toch nog iets moois voortgekomen uit deze angstige nachten.